Kolendra może być spożywana zarówno z liści (świeżych lub suszonych), jak i z nasion, których dwie części różnią się od siebie pod względem zawartości różnych związków aktywnych.
Antyoksydant
Przeciwutleniacze są związkami, które zmniejszają uszkodzenia wolnych rodników w organizmie. Są to wysoce reaktywne molekuły, które prawdopodobnie biorą udział w rozwoju chorób układu krążenia, niektórych nowotworów i innych chorób związanych z wiekiem. Kolendra zawiera kilka związków przeciwutleniających, głównie w postaci kwasów fenolowych, ale także kumaryny, terpenoidy i flawonoidy. Uważa się, że liście kolendry zawierają więcej kwasów fenolowych niż jej nasiona. Nasiona kolendry zawierają natomiast niewielką ilość flawonoidów, które nie są obecne w liściach. Badanie in vitro wykazało również wyższą aktywność antyoksydacyjną ekstraktów z liści kolendry w porównaniu z nasionami.
Cukrzyca
Naukowcy wykazali, że dodawanie ekstraktów z nasion kolendry do diety myszy cukrzycowych doprowadziło do spadku poziomu cukru we krwi. Uważa się, że nasiona kolendry zawierają związki, które stymulują wydzielanie insuliny i zwiększają wnikanie glukozy do komórek. Zdaniem autorów badania kolendra mogłaby stanowić nowy dietetyczny dodatek do kontroli poziomu glukozy we krwi u osób chorych na cukrzycę. Konieczne są jednak kontrolowane badania kliniczne, aby sprawdzić, czy taki efekt występuje również u ludzi.
Świeże liście kolendry zawierają karotenoidy, w tym beta-karoten. Dla porównania, 125 ml świeżej kolendry zawierałoby prawie tyle samo beta-karotenu co 250 ml brokułów. Z drugiej strony, ta sama ilość świeżej kolendry zawierałaby dziesięć razy mniej beta-karotenu niż marchew, warzywo znane ze swojej wyjątkowej zawartości beta-karotenu. Należy pamiętać, że beta-karoten jest lepiej wchłaniany w organizmie za pomocą lipidów w tym samym posiłku i że ma zdolność do przekształcania się w witaminę A w organizmie. Z kolei nasiona kolendry nie zawierają tego cennego związku antyoksydacyjnego.
Oprócz przyczyniania się do aktywności antyoksydacyjnej kolendry, obecność tych substancji tłumaczyłaby częściowo jej aktywność antybakteryjną. Również w warunkach doświadczalnych wykazano, że niektóre związki przeciwutleniające w nasionach kolendry mają działanie przeciwutleniające na komórki ludzkie. Chociaż w tym badaniu nie oceniono specyficznego zużycia nasion kolendry, wyniki wskazują na pewne działanie ochronne przed stresem oksydacyjnym w organizmie.
Cholesterol
Badania przeprowadzone na szczurach wykazały, że dodanie nasion kolendry do diety może obniżyć poziom cholesterolu całkowitego, LDL-cholesterolu („złego” cholesterolu) i trójglicerydów oraz zwiększyć poziom HDL-cholesterolu („dobrego” cholesterolu). 6,7 Należy zauważyć, że właściwości te zaobserwowano u zwierząt o już pogorszonym profilu lipidowym i że ilość użytych nasion kolendry stanowiła 10% ich codziennej diety. Jednym z mechanizmów działania byłoby zmniejszenie wchłaniania kwasów żółciowych w jelicie pod wpływem kolendry, co skutkowałoby obniżeniem poziomu cholesterolu w organizmie6. 6 Te bardzo wstępne wyniki będą musiały być ocenione u ludzi, zanim stwierdzimy, że spożycie kolendry ma przekonywujący wpływ na lipidy we krwi.